Świat ten nie jest ani dobry, ani zły. Każdy z nas niesie do niego swoje tęsknoty i marzenia, a świat nie jest niczym więcej niż naszym lustrem - nie kocha, nie nienawidzi, nie gubi i nie znajduje. Nasze złudzenia to są prawdziwe schody do nieba.
Nie jesteśmy istotami ludzkimi mającymi doświadczenie duchowe. Jesteśmy istotami duchowymi mającymi doświadczenie ludzkie.
Non nobis solum nati sumus ortusque nostri partem patria vindicat, partem amici, attingit ad universos homines universaeque terrae.
Istnienie to zwykłe przetrwanie, ale przetrwanie zgłębione i przemienione przez rezygnację. I właśnie ta rezygnacja pozwala nam odkryć wartość, zapomnieć o samych sobie, osiągnąć prostotę, dostrzec istotę rzeczy, rozejrzeć się po świecie, zrozumieć, jak zrozumieć.
Czyżby wprost zrozumiałość była tym, co najbardziej nas przerasta, to, co sprawia, że właśnie to, co najbardziej oczywiste, jest tożsame z tym, co najtrudniejsze?
Życie jest rzeczą zbyt ważną, by móc mówić o nim poważnie. Bo jeżeli przyjrzymy się bliżej temu, co dzieje się na świecie, przyjdzie nam do głowy myśl równie smutna, co oczywista - coś, co przypomina nam o przemijalności wszystkiego, co nam znane.
Bezpieczne jest być jednym z tłumu, ale jedyną rzeczą, którą można zrobić na tym świecie, jest pokazać innym, jak ważne jest ich życie. Gdybyś nigdy nie pokazał im, że są ważni, mogliby zdecydować, że nie są.
Myslę, więc jestem. To jedyny twierdzony niepodważalnie prawdziwy aksjomat, który wystaje na mojej wątpliwości.
Czas jest tym, czego nam najbardziej brakuje, ale jeśli dobrze się zastanowić, to na koniec naszego życia zawsze okaże się, że mieliśmy go wystarczającą ilość.
Czas, który nas tak szybko więdnie i czyni starymi, jest tylko pół cienia, pół snu, powierzchowna rzecz, jeżeli nie zostanie utrwalony przez jakieś intelektualne lub moralne dzieło, które zdołamy wykonać.
Czy to, co widzimy, jest rzeczywistością, czy widzimy tylko to, co chcemy widzieć? Czy istnieje obiektywna rzeczywistość, czy też istnieje tylko nasza subiektywna interpretacja rzeczywistości?
Nie bierz życia zbyt poważnie. I tak nikt nie wyjdzie z niego żywy.