Niektórzy ludzie umierają w wieku 25 lat, ale są pochowani w wieku 75 lat. Nie pozwól umrzeć swojemu umysłowi, kiedy jesteś jeszcze młody. Ważne jest, by wciąż uczyć się i rozwijać swoje myśli.
Cierpienie jest najbardziej bezpośrednią drogą do zrozumienia że życie nie jest tylko rozkoszą, radością i miłością, ale również bólem, strachem i cierpieniem.
Nie pytaj, co pragnie twoja dusza – pytaj, co twoja dusza czyni. Co pragnie twoja dusza, to ja wiem... Lecz co ona czyni, to ty jeszcze nie wiesz.
Życie polega na błędach, nie tylko na małych, ale także na granicach. Cytat ten, jak wszystkie inne, jest znany z Białej plamki. Jest to daleko od prawdy, ale jeśli go nie zrozumiesz, zaszkodzi ci to. Cytat ten został skierowany do braci i sióstr, aby zrozumieć.
Przyjaźń to wszystko. To jest dwa razy więcej prawdziwej wartości niż miłość. Jest to po raz pierwszy nieskończoność, po raz pierwszy głębia, po raz pierwszy trwałość.
Najpiękniejsze i najgłębsze uczucie, które można doznać, to uczucie tajemniczości. To jest czysta religia. Ten, kto nie znał tego uczucia i nie potrafi się dziwić, niezdolny jest do poznania prawdy.
Prawdziwe szczęście to harmonia z samym sobą, to stanie na uboczu życia i widzenie, dokąd idzie. To bycie wolnym od niepotrzebnych zmartwień, wyrzutów sumienia, ambicji, zazdrości, nienawiści.
Czymże jest myślenie? Wydaje się, że jest to najprostsze z zadań ludzkiego umysłu i z natury jego charakterystyczna funkcja. Ale pomimo to, niewielka część ludzi rozważa tego rodzaju działanie umysłu jako coś wartościowego dla rozważań filozoficznych.
Cóż to znaczy, że my żyjemy? Co to jest życie? Czy ci, którzy myślą, że żyją, na pewno żyją? Czy nie jest tak, że ci, którzy myślą, że żyją, tylko myślą, że żyją? A co to jest myśleć? Myśleć, to żyć, czy żyć, to myśleć?
Zrozumienie filozofii nie polega na zdobyciu jakiejś specjalnej wiedzy, ale na przemodelowaniu naszego postrzegania rzeczywistości. Filozofia to nie tyle nauka, co sztuka pytania i wątpienia.
Dwie rzeczy napełniają umysł coraz nowym i rosnącym podziwem i czcią, im częściej i uporczywiej zastanawia się nad nimi, to stworzona gwiazda nad mną i moralny prawo we mnie.
Żyjemy, jak śni nam się żyć; śnimy, jak nas nauczyli snu; i tej okolicy, w której śni nam się żyć, zwaną rzeczywistością, nie ma dla nas innego znaczenia, jak sens, jaki ma dla nas śniadanie.