Jestem obywatelem świata.
Największym cierpieniem człowieka jest cierpienie, które nie ma sensu. To nie cierpienie jako takie, lecz brak sensu jest tym, co niszczy człowieka.
Kiedy człowiek zaczyna rozumieć, jak duże są wszechświaty, które są mną, zdaje się, jakby on zmniejszał, a jednak paradox jest taki, że właśnie wtedy zaczyna on być wielki.
Co jest rozumne, jest rzeczywiste; a co jest rzeczywiste, jest rozumne.
Życie jest problemem, ponieważ zawiera problem. Może być on jednak pozytywnym impulsem, jeśli pozwolimy mu stać się wyzwaniem, a nie przeszkodą. Najlepsza odpowiedź, jaką możemy dać na pytanie o sens istnienia, to osiągnąć pełnię własnego potencjału, zarówno duchowego, jak i cielesnego.
Jesteśmy służebnikami jakiejś nie znanej siły, która w nas mieszka, rozporządza nami i uczy nas władać jakimś językiem.
Czymże jest myślenie? Wydaje się, że jest to najprostsze z zadań ludzkiego umysłu i z natury jego charakterystyczna funkcja. Ale pomimo to, niewielka część ludzi rozważa tego rodzaju działanie umysłu jako coś wartościowego dla rozważań filozoficznych.
Człowiek ma z gruntu inną naturę niż zwierzęta. Zawiera się w niej władza samostanowienia opartego na refleksji i przejawiającego się w tym, że człowiek działając wybiera,co chce uczynić. Władza ta nazywa się wolną wolą.
Nie ma fakty, tylko interpretacje. A zatem, jest rzeczą niedorzecznością, chcieć utworzyć filozofię 'poza wszelkimi założeniami'.
Żaden człowiek nie jest wystarczająco mądry sam z siebie, tak jak nikt nie jest wystarczająco niewiniątkiem aby zrozumieć istotę bytu, zagadkę iskry boskiej obecnej w nas.
