Dom jest tam, gdzie jeśli wrócisz, muszą cie wpuścić.

 Ale póki serce bije w piersi, nigdy nie jest się do końca przegranym.

 Marzenia czekają na odkrycie w
tym, co porusza nas do głębi, co kochamy
- jakieś miejsce, fragment książki, filmu, obraz.

 Dopóki trwa życie, dopóty jest nadzieja.

 Wspomnienia są jak linia na piasku. Im dalej idziesz, tym jest wątlejsza i mniej widzialna. Aż wreszcie nie ma niczego, jedynie gładki piach
i czarna dziura nicości, z której wyszedłeś.

 Kiedy patrzysz w otchłań, otchłań także patrzy na ciebie. Gdzieś w otchłań poprowadziła go ta sprawa. Niczym przynęta na haczyku, z której nie dało się już zsunąć.

 Ale zakochać się to nie znaczy
kochać. Zakochać się można nienawidząc.

 Nigdy we dwóch nie strzelać do jednej źwierzyny.

 Brak wiary w siebie jest chorobą. Jeśli
stracisz panowanie nad tym, wątpliwości
staną się twoją rzeczywistością.

 Im cięższe staje się serce, tym
silniejszy musi być człowiek, by je udźwignąć.

 Normalność to tylko kwestia umowna.