Aby istnieli wielcy poeci, muszą być wielcy czytelnicy.

 Władza polega na pewnym zajmowaniu swojej pozycji.

 Czuję się prześladowany przez ludzi.

 Kelner odszedł, powłócząc nogami i duszą.

 Ale pękaj, serce moje,
Bo usta milczeć muszą.

 Każdy z nas ma swoją noc i swoją drogę. I każdy w końcu dochodzi do miejsca, którego pragnie. Ale po drodze musimy zasnąć.

 Może nic się nigdy nie zmieni.
Ale warto poczekać, gdyby
miało się jednak okazać inaczej.

 Najpiękniejszym miastem świata jest to, w którym czujemy się szczęśliwi.

 Ale serce ma własny rozum i robi, co chce, zwłaszcza kiedy umiera.

 To bardziej przerażające, niż
gdyby ktoś obcy skradał się po korytarzach. Od obcego można uciec. Nie można uciec od samego siebie.

 Jestem w sobie, reszta to fikcja.