Idziesz do niewiast? Nie zapomnij bata!

 Moje przeznaczenie (...) mój wybór...

 Głupotą naszego gatunku jest to, że najwspanialsze bukiety przeznaczamy dla zmarłych.

 Tu, teraz, zanim cokolwiek inne, przed jutrem, zanim umrzemy

 To, co miałam w sobie najcenniejszego, już bardzo dawno umarło i żyję jedynie wspomnieniami.

 Jak mam o tobie zapomnieć? Jesteś
częścią mnie. Żeby cięzapomnieć,
musiałabym zapomnieć o sobie.

 To słuszność idei może nas zaprowadzić
do sukcesu, a nie liczba jej wyznawców.

 Łatwo wciągnąć się w grę „co by było, gdyby”, ale jest to krótka i śliska droga do rozpaczy.

 (...) literatura to coś najlepszego, co wymyślono dla obrony przed złym losem

 Ucieczka bywa kosztowna, ale czasem jest bardziej potrzebna niż oddech.

 Może zamiast myśleć o tym, czego ci brakuje, skupisz się na tym, co masz w zasięgu ręki?