Potknęłam się o rzeczywistość.
Świat bez miłości jest martwym światem i zawsze przychodzi godzina, kiedy człowiek zmęczony błaga o twarz jakiejś istoty i o serce olśnione miłością -Albert Camus (Dżuma)
Jej łzy zalewają mu mózg, zatapiają każdą myśl, zanim dopłynie do końca.
MYŚL! To może być
całkiem nowe doświadczenie
Kocha się za nic i mimo wszystko.
Nie tylko wtedy gdy jest dobrze i pięknie.
Czemu nie dajesz o sobie znać?
Przestałeś mnie kochać? Nie, jakoś nie
mogę w to uwierzyć. A więc umarłeś...
Kogo widzimy, kiedy widzimy samych siebie?
Nie mogłabym z tym człowiekiem żyć, (...) ale być może mogłabym z nim umrzeć.
I pomyślała, że wiara też wymaga zaufania i samozaparcia.
Kłopoty są dla ludzi.
