Kiedy umrę, wszystko co moje, będzie Twoje, poza marzeniami.

 Ona żyje na tym
świecie, ale w nim nie przebywa.

 Znakomitość jednostki zależy przede wszystkim od cezur, które potrafi przeciąć, od odnowy, której zdoła dokonać, niwecząc dzieło przeszłości, jakie w sobie nosi.

 Łatwiej jest żyć w jakimś ustroju niż go zwalczać.

 Pisanie jest jak całowanie, tyle że
bez ust. Pisanie jest całowaniem głową.

 Chcę, żeby życie dało mi wszystko: w przeciwnym razie odchodzę.

 Pamiętaj, że kiedy wychodzisz z burzy, nie będziesz już tą samą osobą, która do niej weszła. O to chodzi w burzach.

 Piętnaście minut po czwartej wszystko wydaje się możliwe. Absolutnie wszystko.

 Chciałbym, żebyś tu była, żebyś weszła w moją noc.

 Nie jestem pewna, czy jeszcze należę do tego świata. Nie jestem pewna, czy chcę się obudzić.

 Każda osoba ma takie dni, kiedy wszystko idzie źle. Dni, kiedy człowiek myśli, że nie jest w stanie już dalej iść. Ale trzeba iść dalej... Zawsze. To co nas nie zabije, to nas wzmocni.