Nienawidzę(...) używania braku komunikacji jako środka komunikacji.

 Dzieci widzą magię, ponieważ jej szukają.

 Czasem sama się w sobie nie mieszczę.

 Nie chcę być z kimś, kto uzupełni moją duszę, chcę kogoś, kto ją otworzy. Chcę mieć wybór.

 Stuknie furtka, załomoce serce (...)

 Nic tak nie chroni przed paniką jak proste czynności.

 Poznanie i uznanie prawdy o sobie jest wielką próbą charakteru.

 Nie wierz w proroctwo, dopóki nie przyniesie owocu.

 Nasze oddechy nieustannie się całowały.

 Czytanie jest dla niej czymś intymnym, czymś, co dzieje się między nią a słowami w książce.

 Smuciła się, że będzie tęsknić za nim każdego dnia aż do śmierci. I płakała nad sobą i zmianami, które w niej zaszły, bo czasami nawet zmiana na lepsze jest jak mała śmierć.