Jak mam o tobie zapomnieć? Jesteś częścią mnie. Żeby cięzapomnieć, ...

 Brak miłości dominował nad miłością, która w kościach została wymazana.

 Przecież wyznań miłości nie
należy się w życiu wstydzić, bo
przecież to od miłości zaczyna się życie.

 Żegnaj - ktokolwiek wymyślił to słowo, powinien smażyć się w piekle.

 -Niestety, Aniu, będziesz musiała na mnie jeszcze długo czekać - rzekł Gilbert ze smutkiem. -Dopiero za trzy lata skończę medycynę, a wątpię, czy i potem będę
mógł cię obsypać klejnotami i czy będziemy mogli zamieszkać w marmurowym
pałacu. Ania zaśmiała się serdecznie.
- Nie pragnę brylantów ani marmurowych pałaców,pragnę mieć Ciebie i tylko Ciebie.

 Nie martw się, Astrid, to
tylko ETAP. Ogarniasz? Tylko ETAP.

 -Oskarżała mnie, że kocham sam siebie. Jakże bym mógł? Za dużo o sobie wiem.

 Te cholerne filmy. Potrafią zrobić człowiekowi wodę z mózgu.

 To, co słuszne, i to, co łatwe to dwie różne rzeczy.

 Jest taki dzień, bardzo cichy, szczególny, gdzie dochodzi się do pewnych granic. A potem trzeba już bez przerwy zachowywać równowagę, nie można się zapomnieć.

 To dziwne, że mózg potrafi widzieć rzeczy, których serce nie potrafi zaakceptować.