Jak łatwo przegapić to, co ważne w życiu.

 Jedyny sposób, by oszpecić piękno, to ukazać jego szaleństwo.

 Przyjaciele to największe bogactwo na świecie.

 Margrat zastanowiła się, jak to jest,
przez całe życie robić to, czego się nie
lubi. To jak być martwym, pomyślała, tylko
gorzej, bo jest się żywym i trzeba to znosić.

 Człowiek żyje, dopóki wszystko go ciekawi.

 Miłość, żeby to tak podsumować, ma prędkość światła; rozstanie – prędkość dźwięku.

 -Kapralu Nobbs, dlaczego kopiecie
leżących? -Tak jest bezpieczniej.

 Bóg dzieli nierówno. Jednym daje wszystko, drugim figę z makiem...

 Na filmowych pogrzebach musi padać, a życie imituje sztukę.

 Życie jest snem, śmierć budzeniem się w grubej rzeczywistości; Inny to ślady na utwardzonym piasku brzegu, a inny na miękkim; jeden zostaje, inny jest zmyty falą. Lecz mieszka w nas jakiś instynkt, który podpowiada, że jest to tylko ślad, a nie człowiek.

 ...w czymś tak pięknym nie może chyba być zła?