Czasem nie trzeba słów, by wiedzieć, że coś się zmieniło.

 (...) wiele cię czeka łez i bólu, bo za najwyższe szczęście trzeba zapłacić.

 Speszony diabeł stał i czuł, jak straszna jest dobroć.

 Zawsze jest taka godzina za dnia i w nocy, kiedy człowiek jest tchórzem.

 Jesteśmy tu wszyscy jakby spłowiali. Szare włosy, szare serca, szare sny.

 Miłość jest jak gwiazda biegnąca po niebie, jak zjawienie, które tylko raz się zdarza. To jest coś więcej niż uczucie, to jest siła, która porusza światem.

 Ludzie są głupi, uwierzą w
kłamstwo, albo dlatego, że chcą,
by to była prawda, albo też dlatego, że boją się, iż to może być prawda.

 Nie we wszystko, co widzą
twoje oczy, powinieneś wierzyć.

 Aż któregoś dnia pojmujesz nagle,
że całe twoje życie jest ohydne, nie warte zachodu, jest horrorem, czarną plamą na białym polu ludzkiej egzystencji. Pewnego ranka budzisz
się z lękiem, że będziesz żyć.

 Ten, kto mówi, a nikt go nie słucha, jest niemy.

 -Oskarżała mnie, że kocham sam siebie. Jakże bym mógł? Za dużo o sobie wiem.