Tajemnica, którą się dzielimy, przestaje być tajemnicą.

 Niech mnie diabli porwą po trzykroć, jeśli zrozumiem kiedyś kobiece myślenie.

 Na tym świecie cieni i świateł wszyscy, każdy z nas, musimy odnaleźć swoją własną drogę.

 Nie ma żadnej podróży, co cie choć trochę nie zmieni.

 Bycie porzuconą to jeszcze nie koniec świata - koniec świata nie byłby taki straszny.

 Nie wszyscy jesteśmy stworzeni do prostego życia, nawet jeśli go pragniemy.

 Nie można przechodzić z jednego życia do drugiego i nigdy nie potknąć się o próg.

 Jest coś cudownego w bólu głowy,
który przeszedł. Szkoda, że to uczucie
tak szybko znika i nie można się nim
cieszyć każdego dnia przez resztę życia.

 Widziałem przyjście Pana, płaszcz chwały go owiewał, a z takiej szedł winnicy, co rodzi grona gniewu.

 W pośpiechu nie docenia się cudów.

 To jest paskudne, że człowiek jest dla drugiego człowieka tajemnicą, że nawet najbliższa osoba, nawet najmocniej związane stworzenia muszą zgadywać się wzajemnie, muszą próbować, błądzić, udawać, ściśle mówiąc nie mogą znać się do końca...