Przypuszczam, że każda miłość koniec końców schodzi z chmur na ziemię.
Jest mała różnica między unikaniem niebezpieczeństwa a rzucaniem się na oślep w jego ramiona.
Kochać kogoś i być kochanym to najcenniejsza rzecz na świecie.
Życie, jeśli je szaleńczo będziemy gonić, zamęczy nas na śmierć.
Panowanie nad życiem innych stanowiło wystarczający powód, by nadal egzystować.
W miłości ludzie nie mogą być jednością, do uczucia trzeba dwojga.
Nie ma nic bardziej przerażającego niż myśl, że możemy zrobić coś, czego wszyscy dookoła uważają za niemożliwe. Przekroczyć granicę niedoścignioności. Dotrzeć tam, gdzie nikt nie dotarł. Takie myśli sprawiają, że odkrywamy nowe horyzonty, takie myśli dają nam nieograniczoną wolność. I przerażają nas, bo pokazują, jak wielcy jesteśmy właściwie, jak wielki jest nasz potencjał.
Lubimy towarzystwo, ale nie możemy znieść
ludzi cały czas koło siebie. Więc gdzieś się gubimy, potem wracamy i znów znikamy w diabły.
-Brak informacji to dobra informacja, prawda?
Postęp to największa złośliwość Matki Ziemi.
