Mądrość polega na byciu szalonym, jeżeli tylko okoliczności to usprawiedliwiają.

 Wspomnienia czasem nie dają zasnąć,
ale bez wspomnień nie ma czego śnić

 Współczucie upośledza myślenie.

 Nie da się utrzymać fałszywej fasady w nieskończoność. Wcześniej czy później pęknie, a zza niej musi wychynąć prawdziwy człowiek.

 Przyjaciel to ktoś, dzięki komu chce mi się żyć w najtrudniejszych nawet sytuacjach.

 Jako ciało każdy człowiek jest
jednością, jako dusza nigdy.

 Teraz wiem, że gdybyśmy po prostu odrabiali lekcje, kładli się spać przed dwunastą i wstawali na poranne zajęcia — gdybyśmy żyli jak normalni ludzie — uniknęlibyśmy z powodzeniem wielu niedorzeczności. Bylibyśmy zbyt zajęci pogonią za celowym życiem, by uczestniczyć w drugorzędnych melodramatach. Ale nie należeliśmy do normalnych ludzi. Byliśmy zdesperowani
i stuknięci, wszyscy, co do jednego.

 Istnieją drzwi, których nie należy otwierać. Do innych niebezpiecznie jest
się nawet zbliżyć, by ktoś na głos naszych kroków nie otworzył ich od wewnątrz. Nigdy bowiem nie wiadomo,
co lub kogo zastaniemy
po drugiej stronie.

 
Życia się nie rozbiera na części pierwsze. Po prostu wsiada się na nie i jedzie.

 Nienawiść jest jak rak: niszczy serce.

 Świat w ostatecznym rozrachunku należy określić jako miejsce cierpienia.