Nie da się poznać do końca drugiego człowieka, choćby nie ...
Nie da się poznać do końca drugiego człowieka, choćby nie wiem co.
Udostępnij:
Inspiracje:
Światło potrafi trzymać na uwięzi potwory mojej wyobraźni.
Pamięć to coś naprawdę dziwnego. Szufladki ma wypchane kompletnie nieprzydatnymi, bezsensownymi rzeczami. A człowiek zapomina jedną po drugiej te ważne, naprawdę potrzebne.
Przeciętny człowiek, pomyślał, zjada przez pomyłkę czterysta trzydzieści insektów rocznie.
I żeby nie musieć zaczynać od nowa. Wiesz, co to kosztuje, zaczynać miłość, mówić znowu te same słowa i wierzyć, że te same czyny są nowe?
Odważny jest ten, kto wie, że przegra zanim jeszcze rozpocznie walkę, lecz mimo to zaczyna i prowadzi ją
do końca bez względu na wszystko.
Czym jest me życie? Ach, jedną chwilką!
Przestałem marzyć.
A gdy człowiek przestaje marzyć - umiera.
Zdecydował się na życie z czystej przekory i z czystej złośliwości.
Jak się zaczyna, nie wiedząc nic, to wszystko jest możliwe.
Jeśli powtarzasz coś wystarczająco często, w końcu zaczynasz w to wierzyć.