Jeśli tak chce przeznaczenie, to nie ma rady.

 A jeśli w siebie uwierzysz, to i świat w Ciebie uwierzy.

 Być może dlatego tak cenimy ciszę i spokój: za ich przelotność. Bo są przelotne. Jak życie.

 Gdy się za czymś bardzo tęskni i wreszcie ma się to w zasięgu ręki, można wpaść w euforię, ale to mija, gdy znów się zderzymy z twardą rzeczywistością.

 W życiu potrzebujesz inspiracji albo desperacji.

 Życie w wątpliwościach jest dla mnie męczarnią.

 Ludzie nie rodzą się dobrzy, albo źli. Rodzą się z pewnymi skłonnościami, ale liczy się sposób, w jaki żyją. I to, jakich ludzi poznają.

 Miłość wyprawia różne dziwne rzeczy z ludźmi.

 Przyjaźń jest jedynym cementem, który może spoić świat.

 Taki powstrzymywany płacz wybucha potem ze zdwojoną siłą, wstrząsając nie tylko ciałem, lecz bywa, że i całym światem.

 Mam niewielu przyjaciół. Myślę, że jestem typem samotnika. Tyle tylko, że to była nudna samotność. Można też na to spojrzeć z innej strony, nie wiążąc się z nikim, oszczędzasz sobie w życiu cierpienia.