Dzieci rodzą się powoli. Kwiaty też wolno rosną.

 Czy wszystko pozostanie tak samo, kiedy mnie już nie będzie? Czy książki odwykną od dotyku moich rąk, czy suknie zapomną o zapachu mojego ciała? A ludzie? Przez chwilę będą mówić o mnie, będą dziwić się mojej śmierci - zapomną. Nie łudźmy się, przyjacielu, ludzie pogrzebią nas w pamięci równie szybko, jak pogrzebią w ziemi nasze ciała. Nasz ból, nasza miłość, wszystkie nasze pragnienia odejdą razem z nami i nie zostanie po nich nawet puste miejsce. Na ziemi nie ma pustych miejsc.

 Zdarza się, że człowiek mówi rzeczy, których wcale nie myśli.

 Już nie rozumiem nic, już nic nie kumam,
już nie umiem żyć, nie umiem być,
już nie umiem czuwać, już nie umiem nic.

 Przez moment w przypływie rozpaczy pomyślał, że zamiast powstrzymywać dziewczynę
przed odebraniem sobie życia powinien skoczyć razem z nią.

 Nic nie jest jednocześnie piękne i prawdziwe.

 Serce przestaje boleć, jak je zająć kimś innym albo książki czytać.

 Kocham cię, Holder. Bardzo mocno.
I żebyś wiedział… Hope też cię kochała.

 - Nigdy nie grzeszyłaś nadmiarem słów pocieszenia.
- Słowa pocieszenia są jak bita śmietana, coś,
co się kładzie na wierzchu.

 Każdy normalny człowiek
od czasu do czasu ma
ochotę kogoś zabić.

 Odważny człowiek potrafi mysleć. Tchórz - nie.