Normalność nie jest nudna. Normalność jest pożądana.

 Nigdy nie przeszkadzaj przeciwnikowi, kiedy popełnia błąd.

 Musimy się skupić na tym, by iść do przodu, zamiast oglądać się za siebie.

 Żyjemy w sieci; nie wyprujesz z niej nitek, ani nie wszyjesz nowych.

 Chodzę tam, dokąd chcę i kiedy chcę.

 Właśnie tak musiał czuć się Kopciuszek.
Gdyby tylko, zamiast tańczyć z wdziękiem w balowej sali, był przyciśnięty do

ściany na imprezie w studenckim domu, otoczony ze wszystkich stron
przez pijanych ludzi. I, jeśli zamiast olśniewającej, szyfonowej sukni, miałby na sobie togę, którą ukradkiem naciągałby, pilnując, by istotne części ciała pozostawały zakryte. I, gdyby zamiast matki chrzestnej spełniającej każde jego życzenie, miałby nieznośną, starszą siostrę, która wmuszałaby w niego galaretkowe shoty, pakując mu je wprost do gardła. Jestem Kopciuszkiem.

 Mnie trzeba oswajać latami przyjaźni lub szaleńczym opętaniem.

 Kochany Boże, spraw, żeby wróciła. Dam ci, co tylko zechcesz. Wszystkie moje czasopisma, wszystkie moje książki, wszystkie moje rzeczy. Co chcesz. Tylko spraw, żeby wróciła. Do mnie. Proszę, dobry Boże.

 Wygrywa zawsze ten,
kto potrafi kochać i przebaczać...

 Tam gdzie przemawia serce, nie wypada, aby rozum zgłaszał wątpliwości.

 Czego oczy nie widzą, o to serce nie boli, czego uszy nie słyszą, to ich nie oburza.