Nie sądzę, by ktokolwiek był na tyle mądry, aby ocenić, ...
Nie sądzę, by ktokolwiek był na tyle mądry, aby ocenić, co jest możliwe, a co nie.
Musimy pozbyć się życia, jakie zaplanowaliśmy, aby mieć życie, które na nas czeka.
Ja tam nie walczę. Siedzę, gdzie mi każą, ale chociaż żyję.
Widzisz to kłamstwo, ten fałsz co wypływa spod ich słodkich słów?
Zapamiętaj. Od takich z daleka.
Jakże trudno na tym świecie człowiekowi zrozumieć drugiego człowieka.
Właściwie najważniejszą rzeczą jest nie osiągnięcie celu, ale to, czego się po drodze uczymy i jak się rozwijamy.
Ostatecznie dzień następuje zawsze po nocy.
Jakże byłoby miło móc edytować historię własnego życia.
-No przecież trzeba nauczyć się chodzić, sir, zanim człowiek spróbuje biegać.
– Nie! Nigdy tego nie mów, Tolliverze! Nigdy! Biegaj zanim zaczniesz chodzić! Lataj zanim zaczniesz pełzać! Ale zawsze naprzód! (…) Wszystko albo nic, Tolliverze!
Gdy kochamy łudzimy najpierw samych siebie,
a potem drugich.
Co po nas zostanie: rdza i miliard głuchych smartfonów.