Pokój bez książek to jak ciało bez duszy.

 (...) Mam dość rozumu, żeby nie wchodzić miedzy trzy kłócące się kobiety.
Może nie pamiętacie, ale od tego zaczęła się wojna trojańska.

 Wiek nie jest istotny, kiedy ludzie się kochają...

 Słyszę krew pędzącą z hukiem po moim ciele, dudniącą w uszach.

 Młodość jest potwornie ciężkim przypadkiem i chyba nie ma nikogo, kto by z tego wyszedł bez powikłań.

 [...] nie zawsze trzeba wygrywać, żeby zostać zwycięzcą.
Czasem wystarczy, że inni przegrają.

 Ty, który wchodzisz, żegnaj się z nadzieją.

 Sport jest piękny, dzięki temu że nie możesz oszukiwać, aby zajść wysoko.

 Podanie ręki jest naprawdę niedoceniane jako czynność intymna. Całuje się znajomych albo kolegów, mimochodem, żeby powiedzieć cześć albo do widzenia. Można nawet pocałować przyjaciela prosto w usta. Szybko objąć kogoś, kogo się zna. Nawet spotkać kogoś na przyjęciu, zabrać go do domu, przespać się
z nim i nigdy już go nie zobaczyć.
Ale podać sobie ręce i stać, trzymając się
za nie, czuć te prądy, które powstają wtedy między dwojgiem ludzi? Czułość takiego aktu, obietnica w nim zawarta to coś,
co dzielicie z nielicznymi ludźmi w życiu.

 Nie bój się mówić, że kochasz.

 Ludzie patrzyli z daleka, bo z daleka łatwiej patrzeć na taką rozpacz.