Nie, nie ma żadnej nadziei. Naprawi mnie tylko mogiła.

 Albowiem tak do mnie mówi sprawiedliwość: „Ludzie nie są równi".

 Oddałam mu serce, a on je
zdeptał i porzucił. Ludzie
pozbawieni serca nic już
czuć nie mogą.

 Zdecydowanie wole samotność niż poczucie utraty siebie, zdrady siebie.

 Wszystko jest prawdziwe, jeśli wierzy w to wystarczająca ilość ludzi.

 Jeśli się rzeczywiście kogoś kocha, nie pragnie się go zranić.

 Gdy się ucieka, ucieka się jak wilk. Nigdy po ścieżkach, którymi się kiedyś chodziło

 Nigdy nie jest za późno,żeby zacząć od nowa,
żeby pójść inną drogą,i raz jeszcze spróbować.
Nigdy nie jest za późno,by na stacji złych zdarzeń
złapać pociąg ostatnii dojechać do marzeń.

 Taki właśnie był pożytek z niepłakania; płakać znaczyło tyle co wysikać wszystko na ziemię.

 - Idź do diabła!
- A w którą to stronę?

 Właściwie wszystko jest na swoim miejscu, czegoś jednak ogromnie brak.