Nie jestem przyzwyczajony do tego, że mnie kochasz.

 Pamięć to funkcja emocji.

 Jeden znajomy młodzieniec,
który odziedziczył kilka akrów,
przyznał się, że myślałby
o prowadzeniu życia podobnego do mojego, gdyby miał środki. Nie chciałbym, aby ktokolwiek przyswajał sobie mój sposób życia z jakiegokolwiek powodu, albowiem po pierwsze, zanim się tego sposobu względnie dobrze nauczy, ja już mogę sobie znaleźć inny, po drugie zaś, pragnę, aby na świecie było jak najwięcej ludzi o własnych dążeniach. Dlatego też chciałbym, ażeby każdy z wielkim staraniem wybierał własną drogę i szedł naprzód właśnie nią, zamiast drogą ojca, matki czy sąsiada.

 Pogubiłem się już w liczbie rozczarowań.

 Wiadomo, smutek uszlachetnia, sprawia, że nie oceniamy innych ludzi zbyt surowo.

 Tak żyć nie można, nie wolno, a żyje się jednak - to straszne.

 Kiedy Bóg daje Ci prezent,
to nie odpychasz go i nie mówisz mu "później".

 Życie miejskie: miliony ludzi, których dzieli wspólna samotność.

 Panie, zachowaj mnie od zgubnego nawyku mniemania, że muszę coś powiedzieć na każdy temat i przy każdej okazji.

 Ludzie często wyrzekają się miłości, a przecież miłość to najlepsze, co może im się zdarzyć.

 Zawsze byłam inna, ale teraz jestem inna inaczej.