Widz w teatrze: Niech się pan, z łaski swojej, odchyli ...

 Ból był zbyt wielki, by myśleć, prawie zbyt wielki, by oddychać.

 Postać anielska, dusza diabelska.

 Niektórzy wyruszyli tutaj nie po to, żeby dokądś dotrzeć, ale żeby przed czymś uciec.

 Drogi prowadzą zawsze do ludzi.

 Nic na świecie nie jest tak straszne jak ból fizyczny. W obliczu bólu nie ma bohaterów.

 Nie gniewem, lecz śmiechem się zabija.

 Miarą twej wiary jest miara bólu, który potrafisz znieść.

 Nie podoba mi się wyniosłość, nie podobają mi się ludzie, którzy stawiają siebie wyżej od innych. Mam ochotę dać im rubla i powiedzieć: jak się dowiesz, ile jesteś wart, to wrócisz i oddasz resztę.

 Są ludzie, z którymi od pierwszej chwili znajdujesz wspólny język. A potem bez względu na upływ czasu, dzielące was kilometry albo dni milczenia wystarczy, jedno spojrzenie i znów rozumiecie się bez słów.

 Trochę bała się możliwych scenariuszy, które przychodziły jej do głowy w związku z nim, ale mimo to, a może właśnie dzięki temu, była szczęśliwa i podniecona.