Czasami chwila znaczy więcej od całego życia.

 (...)" Za dużo wszystkiego może zniszczyć (...). Za dużo ciemnosci może zabić,za dużo swiatła oslepić."

  Śmierć ma swoje dobre strony

 "Poczuła nagle, jak bardzo go kocha. Może zawsze go kochała?
Możliwe. Nie mogła mówić ale pragnęła, żeby ją pocałował.
Chciała żeby wyciągnął rękę i przytulił ją. Usta, szyje, policzki.
Czekała. Jej skóra tęskniła."

 Władza to nie parasol, który stawia się w kącie, gdy deszcz przestał padać.

 Czasami miłość sprawia, że zachowujemy się jak szaleńcy.

 W niewiedzy że się istnieje jest wyzwolenie od czasu i śmierci.

 Nikt nie czuje się tak silnie osadzony w życiu, a jednocześnie tak bardzo poza nim, jak starzy ludzie z małych miast, z tych brzydkich, brudnych ulic, ziejących udręką.

 Utracić miłość to nieszczęście. Ale nigdy nie kochać to tragedia.

 Przekora jest intelektualnym instynktem samozachowawczym.

 Pisarz powinien obserwować, obserwować i obserwować, a ocenę odłożyć na jak najpóźniej.