Świat w ostatecznym rozrachunku należy określić jako miejsce cierpienia.

 Teraz wiem, że jeśli ktoś czeka, aż będzie gotów - to będzie czekał przez całe życie.

 Nie można chować urazy do ludzi za każdy błąd.

 Moje dziecko, jestem tu. To ślady moich stóp. Zostawiłem je, gdy Cię niosłem.

 Szczęśliwe narody nie mają historii - to stara prawda. Ale nie mają również sztuki, która rodzi się w walce, w cierpieniu, w buncie.

 Ludzie są bezradni wobec losu, są ofiarami czasu. I własnych uczuć...

 Fakt, że się czegoś bardzo pragnie, nie oznacza, że można to osiągnąć.

 Przez rok cierpiałem na jakąś chorobę mózgową, a zdawało mi się, że jestem zakochany.

 Wystarczy człowiekowi dać dość czasu, a do wszystkiego przywyknie.

 To tylko w złych powieściach ludzie są podzieleni na dwa obozy i nie stykają się ze sobą.

 To właśnie bowiem poczucie zagrożenia, fakt, że je dostrzegasz, jest siłą, która Cię prowadzi.