Świat w ostatecznym rozrachunku należy określić jako miejsce cierpienia.

 W końcu ile razy można czyjeś serce przepuścić przez magiel.

 Zaraz zrobimy kawę. Wprawdzie nie mam kawy, filiżanek i pieniędzy, ale od czego jest nadrealizm, metafizyka, poetyka snów.

 Odrobina cierpienia sprawia, że sukces jest słodszy.

 Wszystko w tym życiu można przebaczyć. Poza prawdą.

 Służące wiedzą wszystko – znacząco wznosząc łapę, zauważył kot. – Jest błędem sądzić, że są ślepe.

 Angażowanie się było piekielnie męczące.

 Istnieje różnica między sympatią do kogoś, a troszczeniem się o niego. To drugie wymaga więcej czasu.

 Ludzie nie umieją myśleć, Castor. Jedynie myślą, że myślą.

 Najszczęśliwsze chwile życia. Dopiero po latach na prawdę się je docenia.

 Zaakceptować znaczy zrezygnować.