(...)strachem można zmusić człowieka do wszystkiego poza samodzielnym myśleniem.

 O swoich zmartwieniach należy rozmawiać z innymi, wtedy stają się lżejsze.

 Była tak pochłonięta uciekaniem przed własnym cierpieniem, że nie wzięła pod uwagę cierpienia, jakie może wywołać.

 Może moglibyśmy być dla siebie
wsparciem i mogłoby być dobrze
i mogłoby być fajnie.

 Pozwolę ci odejść. Jeśli zostaniesz.

 Robiłam to już . Wiele razy. Zamykałam oczy i odchodziłam.

 Zaprzeczanie, niedomówienia, tajemnice i przeinaczenia.

 Każdy z nas jest kruchy niczym szkło, nawet w najbardziej sprzyjających okolicznościach.

 Gdziekolwiek pójdziesz, nie pozbędziesz się siebie.

 Kochaj, jak wola twoja.

 Nawet ty musisz przyznać, że twoje pragnienie śmierci jest nieco ekstremalne.