Czuł się zupełnie sam. Przeszłość była martwa, przyszłość niewyobrażalna.

 Aureliano (...) nie przestał pragnąć jej ani przez chwilę. Znajdował ją
w ciemnych sypialniach zdobytych miast(...), w zapachu zaschniętej krwi na bandażach rannych, w nagłym lęku wobec niebezpieczeństwa śmierci, wszędzie i o każdej godzinie.(...)Im głębiej jednak pogrążał jej obraz w gnoju wojny, tym bardziej wojna upodabniała się do Amaranty.

 - Wszyscy popełniamy błędy, ale cały sekret polega na tym, żeby umieć je naprawić.

 Jestem punktualny, bo nie chcę, by się ktokolwiek dowiedział, jak mało mnie obchodzi cudzy czas.

 Kiedy człowiek jest naprawdę zraniony, nie może znaleźć słów.

 Inteligentny człowiek, będąc w obcym mieszkaniu, powinien najpierw obejrzeć książki, a potem dopiero resztę.

 To co osiąga się bez bólu, jest nic nie warte. To co łatwo osiągalne jest bez znaczenia.

 Jesteś wszystkim, co się na ciebie składa.

 Oczy, które w smutku wiecznym śnią o śmierci.

 Fale paradoksu rozlewały się po morzu przyczynowości.

 Jeśli potrafisz śmiać się z czegoś, co ci się przydarzyło, po upływie czasu, to znaczy, że potrafisz śmiać się od razu.