Zaraz, ale co mnie właściwie w nim tak ujmowało? Idzie ...

 Błędy. Ludzie je popełniają. I zazwyczaj muszą za nie zapłacić.

 Nie rozmawiamy ze sobą wcale,
Każdy z nas kryje gdzieś w głębi smutki, smutki i żale.

 
Czas leczy wszystko, pomyślałem, wszystko oprócz prawdy.

 Do czego pan zmierza?" Nie wiem; o to właśnie chodzi, że nie wiem. Wiem tylko, że będę biegł przez całą drogę; i że będę mówił cały czas.

 (...) pisanie jest rzeczą bardziej intymną od łóżka.

 On mnie kochał, tego mi już nikt nie odbierze.

 W jednej chwili czuje się optymizm,
by już w następnej poddać się przekonaniu,
że wszystko rozsypie się w gruzy.
I w końcu tak się właśnie dzieje.

 Bo dom jest zawsze tam,
gdzie ludzie których kochamy.

 Więcej żona garścią niż mąż workiem przyniesie.

 Był morzem i mężczyzną połączonymi w jedno i chciała w nim zatonąć.