
Tylko to, co stracone pozostaje wieczne.
Tylko to, co stracone pozostaje wieczne.
Samotność utkana jest ze wspomnień.
Nic nie jest całe czarne ani całe białe. Świat jest pełen mulatów.
Łatwiej oczyścić się z wielkich omyłek niż z drobnych świństw.
Podobno wśród ssaków tylko wieloryby są monogamistami...
Rozpacz to ciemność i chłód, i samotność. Grzech rozpaczy, o którym mówił ksiądz, to lodowaty grzech odcięcia się od ciepłych, pełnych życia kontaktów z ludźmi.
Kryzys wieku średniego jest dlatego, że dotarłeś na szczyt drabiny i widzisz, że była ona oparta o niewłaściwą ścianę.
Ufałeś jej, a ona cię zdradziła. Po czymś takim długo się liże rany.
Złamane przyrzeczenia są jak rozbite lustra. Ranią tych, którzy się ich kurczowo trzymają
i wpatrują w popękane odbicia samych siebie.
Nie ma nic tragiczniejszego aniżeli spotkać kogoś wyczerpanego, zagubionego w labiryncie życia...
Ziąb dziś przeraźliwy, najważniejsze, żeby nam morale nie przemarzło.