Bo przeklinał naprawdę pięknie, jak wkurwiony Szekspir.

 Byłoby prawie normalnie. Tylko ja, moi przyjaciele i moja martwa dziewczyna.

 Wie się tylko tyle, ile ktoś ci pozwoli.

 Piekło jest tam, gdzie serce.

 Nikt mnie nie wyrywał.
Nie jestem pieprzoną trawą.

 Płomień gniewu opada, powoli przygasa. Rany się goją. Kiedy jednak pozwalasz, żeby tak się stało, umiera też część twojej duszy.

 Brak wyjaśnienia wcale nie oznacza, że naprawdę go nie ma. Po prostu trudno je znaleźć.

 On nie jest okropny, on jest po prostu trudniejszy do kochania.

 Życie spędzone na popełnianiu błędów jest nie tylko zacniejsze, ale także bardziej użyteczne niż życie spędzone na nierobieniu niczego.

 Jako ciało każdy człowiek jest jednością, jako dusza nigdy.

 Kultura to cienka warstwa, nawet deszcz może ją zmyć.