To właśnie w tedy, kiedy jesteśmy najbardziej sami, potrafimy przyjąć ...

 Takie będą Rzeczypospolite, jakie ich młodzieży chowanie.

 Obietnice - nawet te niezobowiązujące - pozostają człowiekowi w pamięci.

 To stawało się trudne - bycie fenomenem.

 Nadzieja, ten ptak w klatce, który nigdy nie umiera, wyrwała się na wolność.

 Mam bardzo niską tolerancję na niesamowitość.

 Jedyne słowa, które mają jakiekolwiek znaczenie, to te, którymi wyznaje ci miłość.

 Co było gorsze? Zwariować czy naprawdę podróżować w czasie? Chyba to drugie, pomyślałam. Na to pierwsze pewnie można brać jakieś tabletki.

 Zawsze i wszędzie znajdą się ludzie, którzy wszystko widzieli.

 A niech sobie gadają, my wiemy, że to nieprawda.

 Zastanawiałam się, czy wie, jak bardzo potrafi mnie uszczęśliwić, choć tak bałam się przyszłości.