To właśnie w tedy, kiedy jesteśmy najbardziej sami, potrafimy przyjąć ...
To właśnie w tedy, kiedy jesteśmy najbardziej sami, potrafimy przyjąć samotność drugiego człowieka.
Powiedz mu, że chcesz. I tak już grzeszysz, bo w ogóle chcesz.
To, co niemal utraciliśmy, cenimy bardziej od tego, co zostało nam dane na zawsze.
Są takie osoby, o których wiesz, po prostu masz przeczucie, że zostaną z Tobą na zawsze. Czasem znikają na jakiś czas, ale więź pozostaje i wraca się do siebie, jakby nigdy nic się nie zdarzyło, jakby czas stanął w miejscu. Zaczynasz rozmawiać i czujesz, jakbyście się widzieli wczoraj.
- Kim chcesz być kiedy
dorośniesz?- Jak to kim? Sobą.
Chcę powiedzieć, że jeśli jesteś zdolna bardzo kogoś kochać, będziesz też bardzo cierpieć.
Człowiek nigdy nie jest uodporniony.
Może się tylko do wielu rzeczy przyzwyczaić.
Dom jest tam, gdzie czujesz się jak w domu.
Każda akcja powoduje reakcję, każda reakcja powoduje kolejną akcję.
Słowami także można uderzyć.
Nawet silniej niż pięścią.
Gdyby Ziemia nadal była rajem i żyły by na niej wyłącznie Anioły pospołu z ludzi, gdyby nie było nas, Czarnych, wkrótce wszyscy przestali by mieć świadomość dobra, gdyż rozpłynęło by się ono w wiecznym Blasku. Dobro musi być świadomym wyborem, a nie jedyną możliwością.