Żyć tak, jakby każdy dzień miał być naszym ostatnim na ...

 Każdy wybój, wzniesienie i równina osnuwały tajemnicą moją tęsknotę.

 Potępiamy to, czego nie rozumiemy.

 Inteligentny człowiek, będąc w obcym mieszkaniu, powinien najpierw obejrzeć książki, a potem dopiero resztę.

 Chciała dobrze, lecz jej słowa rozzłościły mnie i musiałem ugryźć się w język, by nie powiedzieć czegoś niemiłego. Była taka sama jak stracharz – nadopiekuńcza.

 Najważniejsze to wyglądać, jakby się wiedziało, co się robi, jakby się miało jakiś cel.

 Podczas jednego ze spotkań z publicznością we Włoszech ktoś zapytał, jak oceniam swoje osiągnięcie jako drugi po Messnerze. Odpowiedziałem pytaniem:
Czy jest na sali osoba, która pamięta, kto jako drugi stanął na Evereście? Nie pamiętał nikt.

 Słowa palą, więc pali się słowa. Nikt o treści popiołów nie pyta.

 Strach to suma tego, co jest i co może się zdarzyć.

 Żyłem jak chciałem i
umrę jak mi się podoba.

 To, że milczę, nie znaczy, że nie mam nic do powiedzenia.