Żarty możnych są zawsze dowcipne.

 Człowiek, który odrzuca esencję swojego istnienia, to człowiek, który drąży dziury w kielichu swojego szczęścia.

 Pokazała mi emocje, nauczyła być człowiekiem.

 -No cóż...doszedłem do wniosku,
że skoro i tak skończę w piekle,
to mogę po drodze zaszaleć.

 Pozostanę nawet, gdy już nie będę twój i będziesz moja, choć nie będę cie miał.

 Nieobecność może stać się dręczącą obecnością, jak uszkodzony nerw.

 Byliśmy szczęśliwi tak, że ciszę przerywało tylko milczenie.

 Już samo dążenie do wielkiego celu jest przejawem wielkiego męstwa.

 Ponieważ teraz należałam do niego. Wiedziałam to. Nigdy nie byłam niczego tak pewna.

 Możliwe, że jestem i byłem wariatem, ale nie chcę zamieniać tego na żadną przytomność.

 Sprawiasz, że zaczynam pragnąć tego, czego nie mogę mieć.