A może nie trzeba mówić? Może trzeba coś zrobić?

 Największym skarbem człowieka są myśli jego serca.

 Szczęście to uczucie, które pochodzi z wnętrza człowieka i tylko on sam decyduje o swoim szczęściu.

 W każdej rodzinie musi być ktoś, kto zapłaci daninę szaleństwa, żeby została zachowana równowaga między porządkiem a nieporządkiem, i żeby świat się nie zatrzymał.

 Każdy z nas potrzebuje w życiu jakiegoś bohatera.

 Otworzyłam drzwi, zamknęłam drzwi i życie przeminęło...

 Prawdą jest: kochamy życie nie dlatego, że do życia, lecz do kochania przywykliśmy.

 Myślę, że świat się w zasadzie kończy, bo miasta, przez które przechodzimy, są tak samo wyniszczone, jak my.

 - Czyli jest pan bibliotekarzem.
Starzec spuścił na chwilę wzrok.
- Wolę określenie depozytariusz wiedzy.

 Moje serce nie zawiodło.
To ktoś zawiódł moje serce.

 Mogłabyś zażądać księżyca, a oni musieliby wymyślić jakiś sposób, by go zdobyć.