Nie dobijaj się tym, co mogłaś, albo powinnaś była zrobić. ...

 Bo miłość jest jak drzewo: sama z siebie rośnie, głęboko zapuszcza korzenie w całą istotę człowieka i nieraz na ruinie serca dalej się zieleni.

 Nie traktuj życia zbyt poważnie.
I tak nie wyjdziesz z niego żywy.

 Kto nie umie się bawić, nie umie też pracować.

 Wiem, że to osobiste pytanie, ale czy jesteś może chory na umyśle?

 Zawsze byłem sam sobie nauczycielem - rzekłem sucho - I muszę przyznać, że zawsze byłem też swoim ulubionym uczniem.

 Umysły, charaktery, dusze - im człowiek dłużej żyje, tym wyraźniej widzi jak się od siebie różnią.

 Teraz, kiedy już mogę umrzeć, warto żyć.

 Gdybym mógł, choć trochę, uczesać także i tę twarz - pomyślałem sobie, gapiąc się w
lustro - ale to się nie da.

 Biblioteka stanowi obszar wolnej miłości, ofiarowuje niezobowiązujące romanse, przelotne związki, kapryśne lektury, niekiedy zachwyt, czasem też ułudę, ale zawsze z możliwością szybkiej zmiany, książki sprawiają, że ruchliwa powierzchnia wydarzeń zatrzymuje się nagle. Zatrzymuje się cała rzeczywistość.

 Kto się czyni barankiem, tego wilk zje.