Czasem człowiek zapomina, że na tym świecie nie wszyscy są ...

 Czuję się mniej więcej tak, jak ktoś, kto bujał w obłokach i nagle spadł.

 Widziałam wszystko wyraźnie: jego gładkie słowa, czarne błyszczące oczy, doświadczenie z kłamstwem, uwodzeniem, kobietami. Zakochałam się w diable.

 Lepiej należeć, gdzie się nie przynależy, niż nie należeć tam, gdzie się kiedyś przynależało, pamiętając, jak to było kiedyś przynależeć.

 I żeby nie musieć zaczynać od nowa. Wiesz, co to kosztuje, zaczynać miłość, mówić znowu te same słowa i wierzyć, że te same czyny są nowe?

 Nie można ciągle dostawać od życia, niczego w zamian nie tracąc.

 Jestem stałym zwolennikiem miłości niestałej.

 Nie mam nic przeciwko mojemu zniewoleniu, ale ta zwierzęca skóra i otoczenie mojej klatki jest, niestety, dość odpychające.

 Człowiek wie, że to miłość, kiedy chce przebywać z druga osobą i czuje, że ta druga osoba chce tego samego.

 Bohatera od przestępcy dzielą jedynie zbiegi okoliczności i niuanse.

 Być może każdy ma swoje prywatne niebo.
Albo piekło –
to zależy tylko od nas.