Człowiek niezdolny wybierać to już nie człowiek.

 Wokół same bloki -
tu jak labirynt niespełnionych snów.

 Nadmiar smutku się śmieje. Nadmiar radości płacze.

 Każda nowa więź, jaką sobie tworzymy, jest nowym cierpieniem, jeszcze jednym gwoździem, który wbijamy sobie w serce.

 Dokąd tak pędzisz stojąc?

 Wojna przedziwnie zmienia ludzi.

 Ludzie mówią, że życie to jest to, ale ja wolę sobie poczytać.

 W życiu nigdy nie wiadomo, co może się za chwilę stać.

 I choć wydaje ci się, że było źle i jest źle, nie oszukuj się - może być jeszcze gorzej.

 Chłodne powietrze wchodzi i wychodzi z moich płuc boleśnie, ale to dobry rodzaj bólu: ból, który przypomina, jak cudownie jest oddychać.

 Młodość mami obietnicą szczęścia, lecz potem człowiek zderza się ze smutną rzeczywistością.