
Dwunasty dystrykt - mamroczę. - Tu można spokojnie umrzeć z ...
Dwunasty dystrykt - mamroczę. - Tu można spokojnie umrzeć z głodu.
To, że ja sam nie pojmuję sensu moich obrazów, kiedy je maluje, nie znaczy, że go nie mają.
Ciesz się tym, co nie cieszy
Nawet gdy to jest cierń
Niech życie rozśmiesza
Przez lata, bez przerw
Bo przecież życie piękne jest
Zwalczać coś, to znaczy to coś podtrzymywać.
Dziś wiem , że w takich momentach jak tamten, trzeba po prostu przeczekać. Zacisnąć zęby i wypatrywać z nadzieją lepszych dni. A los... kiedyś musi się odmienić. I tak się dzieje.
Był to lęk nieistnienia, strach niebytu, niepokój nieżycia, obawa nierzeczywistości.
Czuję się jak ktoś pobity od środka na śmierć, nie jak ktoś żywy, ale jak nie-trup.
- Gdybym przynajmniej był innym człowiekiem - powiedziałem. - Ale i to nie. Jestem najzwyklejszym z ludzi i nie umiem popełniać rzeczy szalonych.
Nie umiem przejść przez życie jak burza, mnożąc nienawiść możnych i rozpacz biedaków.
Nie umiem nic z tych rzeczy, które zachowują człowieka w pamięci innych. Lubię tylko szybko jeździć, czytać książki i trochę alkoholu od czasu do czasu.
Ale to już twoja rzecz, jeśli ci to wystarcza.
Ludzki wzrok sięga tylko do poziomu oczu.
Życie jest wieczną ucieczką od samych siebie, nic nie można na to poradzić.
Podstawową zasadą dialogu
jest głębokie słuchanie. To
znaczy respektowanie tego,
co ktoś do nas mówi, nawet
jeśli się z tym nie zgadzamy.