Zawsze będzie cię prześladować myśl, że marnujesz sobie życie.

 Jeśli nie pokłonię niebios, poruszę piekło.

 Jestem Polakiem – więc mam obowiązki polskie: są one tym większe i tym silniej się do nich poczuwam, im wyższy przedstawiam typ człowieka.

 A teraz, jeśli już skończyliście, chciałbym wrócić na przyjęcie, nim goście zaczną się nawzajem pożerać.

 Tworzymy pewne wzory, pojawiamy się w życiu innych tylko na chwilę.

 Samotność jest złudzeniem. Myśli człowieka krążą zawsze koło innych ludzi i łączą go z ich obcym losem, który na próżno stara się odepchnąć.

 
Samotny człowiek jest jak skrawek materiału, który szuka odpowiadającego mu wzoru.

 Przecież my wszyscy jesteśmy sobie zupełnie obcy.

 Mamy bilet tylko w jedną stronę, a to jest stacja końcowa.

 Pomóż wspomóż dopomóż wyjątku czuły
odeprzeć tłumne armie reguły.

 Noc jest porą słów.