Nie potrafiłam mu odpowiedzieć. Nie potrafiłam odpowiedzieć nawet sobie.

 ... lubię walczyć z przeciwnościami losu, ale nie czekaniem.

 Chyba właśnie po tym można poznać ludzi naprawdę samotnych... Zawsze wiedzą, co robić w deszczowe dni.

 Jest wiele gorszych rzeczy niż śmierć. Nie być kochanym albo nie być zdolnym, by pokochać kogokolwiek: to jest gorsze.

 Jakże trudno na tym świecie człowiekowi zrozumieć drugiego człowieka.

 Wszystkie moje ambicje zostały zaspokojone. Wszystko dzięki moim własnym decyzjom. To było błogosławione życie. Dobre życie. Tylko czyje życie?

 Życie w wątpliwościach jest dla mnie męczarnią.

 Największe cierpienie sprowadzamy na siebie sami, chcąc uciec przed mniejszymi.

 Otchłań melancholii nie ma dna, a ja pogrążam się coraz bardziej, spadam w przepaść i lata świetlne dzielą mnie od starych, dobrych czasów.

 Gdzie kończy się rozwaga, a zaczyna chciwość?

 Trzeba bardzo uważnie patrzeć, żeby dostrzec to, co dzieje się na naszych oczach. Trzeba pracy nabożnego trudu, żeby widzieć to, na co patrzymy.