Szczęście człowieka psuje, nieszczęście hartuje.

 Stali w kolejce jak w sklepie. Kiedy jednego obsłużono śmiercią, inni przesuwali się na jego miejsce.

 Siła wymaga poświęcenia. Wszelka słabość ma swoją cenę.

 Czymże jest, Wilhelmie, sercom naszym świat bez miłości? Tym zapewne, czym byłaby bez światła latarnia magiczna. Ledwo wstawisz w nią lampkę, natomiast jawią się na białej ścianie barwne obrazy! A choćby były one tylko przelotnymi złudami, to jednak są nam szczęściem, stoimy jak młodziki
i z zachwytem patrzymy
na to cudowne zjawisko.

 Nie możemy żyć, kierując się tym co by mogło być. Musimy brać życie takim jakie jest...

 Los upodabnia nas do tych, którymi gardzimy.

 Żarówka znów zamrugała a brakowało jej mojego śpiewu..

 Zakłada się, że miejsca, w których żyjemy, w końcu upodabniają się do nas.

 Lepiej się spóźnić pół godziny na tym świecie, niż wylądować pół wieku za wcześnie na tamtym.

 Wiedzieć, że ktoś cierpi pod twoim dachem, to jak czuć swędzenie i nie móc się podrapać.

 Potępianie bez dochodzenia jest szczytem głupoty.