
Praca jest taka, jaką ją uczynimy.
Praca jest taka, jaką ją uczynimy.
A może bliskość jest słuchaniem?
Dziecko chce być dobre.
Jeśli nie umie – naucz.
Jeśli nie wie – wytłumacz.
Jeśli nie może – pomóż.
Wszyscy tęsknimy do rodzinnego domu, a jednocześnie pragniemy się od niego uwolnić.
Najpiękniejsi ludzie, których znam, to ci, którzy znają smak porażki, poznali cierpienie, walkę, stratę, poznali swoją drogę na wyjście z otchłani. Ci ludzie mają wrażliwość i zrozumienie życia, które wypełniają ich współczuciem, łagodnością i głęboką, kochającą troską. Piękni ludzie nie biorą się znikąd.
Smutek rozproszy się jak słońce wstanie. On jest jak mgła.
Na co może plon mieć nadzieję, jeśli nie na troskę kosiarza.
W którymś momencie człowiek uświadamia sobie, że marzenia to właśnie tylko marzenia.
W spodniach najważniejsze są kieszenie, bo zmieszczą się w nich wszystkie kłopoty. Przy każdym praniu wasze problemy będą miały coraz słabszy kolor, aż w końcu całkiem się wystrzępią i będzie można je wyrzucić do kosza.
Doceniam waszą uprzejmość, ale mama mnie uczyła, bym nie przyjmował klątw od obcych.
Słowami także można uderzyć.
Nawet silniej niż pięścią.