Medal ma zawsze dwie strony- dobrą i nie najgorszą.

 Człowiek nie jest nigdy zupełnie nieszczęśliwy.

 Cel jest na końcu każdej drogi. Każdy go ma.

 Nigdy nie widzimy błędów, które popełniamy, choć inni widzą je z daleka. Nie zdajemy sobie sprawy, jak nieumyślnie ranimy innych.

 Zajrzawszy w pustkę własnego losu, trudno brnąć dalej.

 Najpiękniejsi ludzie, których znam, to ci, którzy znają smak porażki, poznali cierpienie, walkę, stratę, poznali swoją drogę na wyjście z otchłani. Ci ludzie mają wrażliwość i zrozumienie życia, które wypełniają ich współczuciem, łagodnością i głęboką, kochającą troską. Piękni ludzie nie biorą się znikąd.

 Nie ma większej nienawiści niż nienawiść mężczyzny do kobiety kochanej wbrew swej woli.

 Przynajmniej Twój świat jest jasnożółty, ja przez wiele lat byłam uwięziona we własnej głowie, a jej wnętrze jest dużo mniej radosne niż ta żaróweczka.

 Problemem nie są nogi, oczy czy usta.
Problemy są zawsze w głowie.

 Siła nic nie znaczy, jeżeli nie wiesz, jak jej użyć.

 I życie, które spóźniło się na śmierć.