Czas nie potrzebuje żadnego zakamarka, żadnej szczeliny, by posiąść i zniszczyć duszę oraz ciało. Drogocenny czas, który pociągnął już za sobą tyle istnień. Ludzie rzadko się nad nim zastanawiają. Mają o nim bardzo mgliste wyobrażenie, relatywne i subiektywne zarazem. A przecież czas jest jak najbardziej rzeczywisty, ku niezadowoleniu badaczy atomu i przestrzeni, którzy mnożyli się w trakcie kończącego się właśnie dwudziestego wieku. Jest namacalny bardziej niż jakakolwiek istota; widziałem już, jakie przywdziewa stroje i przybiera oblicza. Widziałem też jak zabija.
To nie jest gra. To moje życie.
Umiem się uśmiechać, a nie umiem być szczęśliwa.
Każdy z nas jest światem, o którym tylko sam może opowiedzieć.
Czasem od rozpaczy do pogodzenia się z losem trzeba pokonać bardzo długą drogę.
Nie ten miły, kto piękny,
lecz ten piękny, kto miły...
Honor to nagroda głupców(...) Chwała nie przyda się martwym.
Nie jesteś częścią mojego życia. Jesteś całym moim życiem.
Człowiek musi jeść, pić i ubierać się; reszta jest szaleństwem.
Albowiem w Babim Jarze zabijano dzieci, a w tej samej chwili mieszkańcy Berlina i Waszyngtonu dolewali sobie śmietanki do kawy, dziękuję, bez cukru.
