Nie jestem przyzwyczajony do tego, że mnie kochasz.

 Nigdy nie spotkałem kobiety, która mniej potrzebowałaby ocalenia niż ty.

 Człowieku, nie bądź takim materialistą,
trzeba się wyluzować.

 Co nie siłą, to rozumem.

 Człowiek zna to, z czym się rozstaje, ale nie ma pojęcia, co takiego zastanie zamiast tego.

 Nie każde złoto jasno błyszczy,
Nie każdy błądzi, kto wędruję,
Nie każdą siłę starość zniszczy.
Korzeni w głębi lód nie skuję
Z popiołów strzelą znów ogniska
I mrok rozświetlą błyskawice.
Złamany miecz swą moc odzyska,
Król tułacz wróci na stolicę.

 W sercu ukochani umierają po trochu, może nie?

 Tylko głupiec by czekał na szczęście, które nie istnieje.

 Malarzu, nie jesteś mówcą! Maluj więc i milcz!

 Czemu nie dajesz o sobie znać? Przestałeś mnie kochać? Nie, jakoś nie mogę w to uwierzyć. A więc umarłeś...

 To zniewolenie przez własne JA. Czas, aby się wyzwolić. Wybrałam życie, więc trzeba być konsekwentnym.