Ból jest oznaką życia.

 Każdy z nas jest kruchy niczym szkło,
nawet w najbardziej sprzyjających okolicznościach.

 Zamglony mgiełką smutku jej wzrok nie sięgnie daleko.

 Ono, teraz wiem, że to my nadajemy znaczenie rzeczom, a nie one nam.

 Wystarczyło mi twoje „cześć”.

 I nie wierzę, że nie żyjesz. Musisz żyć, skoro wciąż cię czuję.

 Już samo dążenie do wielkiego celu jest przejawem wielkiego męstwa.

 Małe zwycięstwa też się liczą.

 To, że coś cię wkurza, pokazuje, że ci na czymś zależy.

 Nigdy nie jest za późno, żeby się zatrzymać i zmienić kierunek.

 Muszę być silna. I nic poza tym.