Sposób na życie. Niszczyć, by przetrwać.
Cóż tu dużo mówić, jesteśmy ludźmi porywczymi. Żremy się ostro i pieprzymy się ostro.
Przeszłość się nie liczy. Ludzie przy niej trwają, bo to pozwala im zamykać oczy na teraźniejszość.
Kumple radzili, żebym „wziął ją krótko”, „na dystans”, „wychował ją sobie”. Stałem się rzeczywiście oschły, zasadniczy i zimny, a najczęściej nieobecny, zajęty pracą i poradami kumpli. Może na inną kobietę ten emocjonalny chłód dobrze by podziałał. Zaczęłaby się starać, nadskakiwać, przymilać, ale nie Daniela. Ona potrzebowała pocałunków, przytuleń, całego oceanu miłości, zrozumienia, akceptacji, serdeczności, tego wszystkiego, czego potrzebuje każdy człowiek.
Najlepiej, gdy to, czego potrzebujesz, jest tym, czego pragniesz.
Nikt nie bywa równie intelektualnie leniwy jak naprawdę inteligentny człowiek.
Wielu byłoby równie tchórzliwych jak ja, gdyby tylko wystarczyło im odwagi.
Niektórych rzeczy się nie oddaje, bez względu na to, jakie się ma długi.
Po drugiej stronie chmur zawsze jest czyste niebo.
Człowiek to ktoś, kto nosi w sobie coś większego niż on sam.
