Żadnej paniki na Titanicu.

 Nie wierz we wszystko, co słyszysz.

 Początki są nagłe, ale także podstępne. Zakradają się z boku, trzymają się w cieniu, czają się, nie rozpoznane. A potem eksplodują.

 Doskonałość jest zimna i boi się zbliżenia.

 N a d z i e j a jest kieszenią pełną możliwości.

 Wszyscy wchodzimy na scenę w połowie sztuki, staramy się jak możemy, ale zginiemy dobrze przed końcem.

 Na świecie nie ma nieprzewidywalnych osób. Są tylko ludzie, których nie rozumiemy.

 Ponieważ nie mam nic, wszystko należy do mnie.

 Zawsze, gdy z nim jestem, choć odurza mnie jego obecność, przychodzi do mnie myśl, której się boję: Gdzieś w głębi ogarnia mnie przerażenie, że jeśli go stracę, to jakbym straciła część siebie i zostanę okaleczona już na całe życie.

 Nie chcę już więcej kochać,
cierpieć, czekać ani wierzyć w
rzeczy, których nie potwierdza życie.

 Zło nigdy nie znajdzie spokoju. Może zatriumfować, ale spokoju nigdy nie znajdzie.