A to pisanie do Ciebie przypomina dłubanie patykiem w nieskończoności.

 Żeby wiedzieć, trzeba się dowiedzieć.

 Już za późno. Kocham cię. I też nie chcę bez ciebie żyć.

 Daremnie walczyłem ze sobą. Nie poradzę, nie zdławię mego uczucia. Pozwól mi, pani, wyznać, jak gorąco cię wielbię i kocham.

 Może was sobie przedstawię. Moglibyście omówić różne techniki prześladowania...

 Nie wolno mieszać uczuć z rozsądkiem.

 Wór ziemniaków, czy worek książek, jednaki problem dla skrzydeł.

 Miała racje. Dlaczego ona zawsze miała rację na swój własny, przedziwny sposób?

 Nie ma pośpiechu. Jeśli coś jest nam przeznaczone, wydarzy się - we właściwym czasie, z odpowiednią osobą i z dobrych powodów.

 Jesteś cudownym lekiem
na całe zło

 Bo wszystko się zmieni, a raczej wszystko się zmienia, nawet w tej chwili.